‘Hááá…tsjoe! Hááá…tjsoe!’ O nee. Het zal toch niet. En ja hoor, daar is de snotneus. Als een gek meet ik haar temperatuur. Niet één keer – ik ga altijd uit van een foutmarge in onze oorthermometer- maar wel vier keer achter elkaar. Huh? Hoorde ik haar nou net hoesten? Dat zijn dan al twee symptomen van het Coronolijstje. Of doe ik nou gek?

(Corona) gekte

Zowel Lieke als Sam begonnen vier dagen geleden voor het eerst te niezen. En hoewel je weet dat kleine kinderen wel tien keer per jaar verkouden zijn én de kans op het Coronavirus bij hen klein is, raak ik toch een beetje van de leg. Normaal gesproken ben ik uiterst nuchter, – ook in deze Coronagekte-, maar door alles wat er is gebeurd, lukt mij dat niet meer zo goed. Voor je het weet ontwikkelt ze koorts en zitten we weer een aantal weken in het ziekenhuis. Ik weet het, dat hoeft helemaal niet, maar je schakelt direct weer in de hoogste staat van paraatheid. Een bijwerking van alles, dat slijt vast wel met de tijd.

De kinderen begonnen dus een aantal dagen geleden voor het eerst te niezen. Ook kregen ze een snotneus, hadden ze keelpijn en begonnen ze te hoesten. Niet alleen zij, maar ook wij als ouders voelden ons niet goed. Op dat moment besef je je heel goed dat je er even op dat moment alleen voor staat, omdat je geen opvang/oppas kan regelen. En Lieke moest een paar dagen erna naar het ziekenhuis voor een tweede doxokuur. Zou dat dan wel doorgaan? Kunnen wij als ouders wel mee als we zelf ook klachten hebben? Gelukkig kregen de kinderen geen koorts, ook wij als ouders niet, dat dat scheelde enorm. Het ziekenhuis had gezegd dat de ouder met de minste klachten mee mocht en dat we in het ziekenhuis apart zouden worden gezet. Logisch.

Uitstel van chemo’s

Omdat ik de minste klachten had, ging ik met Lieke naar het ziekenhuis. We werden direct apart gezet en ik moest een mondkapje dragen. Urenlang bleven we in de onderzoekskamer, omdat Lieke door de verkoudheid de ruimte niet mocht verlaten. De verpleegkundigen en dokter kwamen telkens in vol ornaat -of zoals wij dat zeggen: in smurfenpakjes- de kamer in en uit. De bloedwaarden waren goed, maar door de verkoudheid en doordat ze een tijd geleden erg ziek is geweest, besloten ze om toch de chemo’s met een week uit te stellen. Enerzijds fijn, anderzijds duurt deze fase weer langer.

Coronatest

Om toch zekerheid te hebben, stelde ze voor om een Coronatest bij Lieke af te nemen. Een vervelend onderzoek zeiden ze al, omdat ze de test niet met een wattenstaafje konden doen. Nou werkelijk, je wil hard wegrennen bij het zien van het apparaat en toebehoren. Lieke reageerde dan ook direct met huilen.

Oke, niet lachen, maar om een beeld te krijgen van hoe dat apparaat eruit ziet, moet je denken aan een soort hogedrukreiniger unit minus de slang en spuitonderdelen. Dus alleen die unit. Die unit moet worden aangesloten op het stroom, omdat ze zogenoemd ‘een snotje willen vangen’ en daar dus druk bij komt kijken (en daarmee geluid). Zie je het al voor je?
Aan die unit zit een meterslange slangetje die je neusgat in gaat. En nee, niet een klein stukje, maar helemaal tot achterin je keel. Dan wordt dat apparaat aangezet, hoor je geluid en wordt er snot weggezogen in het achterste van je neus/keel. Fantastisch. En vervolgens gaat dat slangetje in je andere neusgat (bij Lieke dus in het neusgat waar al de sonde zit. Arm ding.)

Tranen en paniek bij Lieke. Zo begrijpelijk. Maar jemig, kunnen ze het apparaat misschien minder beangstigend maken? De verpleegkundige zei dat de uitslag binnen 24 uur bekend is. Is de test negatief, dus geen Corona, dan horen we niets. En anders worden we gebeld.

Onze Coronamaatregelen

Yes! We zijn vanochtend niet gebeld door het ziekenhuis, dus bij Lieke is er geen sprake van Corona. Stiekem weet je dat wel, maar het is wel erg fijn om dat alsnog bevestigd te hebben. Zolang ze geen koorts krijgt, kan ze thuis uitzieken en is er verder niets aan de hand.

Of we bang zijn dat Lieke extra risico loopt op het Coronavirus? Nee, daar zijn we niet bang voor. Uit (internationaal) onderzoek blijkt dat kinderen, ook kinderen met kanker, niet meer risico lopen op het Coronavirus dan andere gezonde kinderen. Wat daar precies de verklaringen voor zijn, weten ze nog niet. Kinderen zijn op de een of andere manier minder ontvankelijk voor het virus.

Leven & Corona

Zoals ieder ander tref je extra hygiënemaatregelen in- en buitenshuis. Dat deden wij natuurlijk al, omdat de weerstand van Lieke in basis al laag is door de leukemie en zij ontvankelijker is voor virussen en bacteriën. Dus vaak handen wassen, regelmatig met desinfecterende zeep wassen (of zoals wij dat hier in huis noemen: ‘de wapper- wapper’…. Inderdaad, omdat je met je handen moet wapperen totdat ze droog zijn) en vaker schoonmaken. Verder gaan onze kinderen in principe niet meer mee naar de supermarkt, vermijden we drukke plekken en zijn we (toch) vaak thuis. Dus in dat opzicht verandert er niet heel veel voor ons.

Daarnaast beseffen we ons maar al te goed dat het leven door moet gaan. Concreet betekent dat dat we Lieke wel naar de opvang laten gaan, wel laten starten op de peuterspeelzaal en dat we ook regelmatig familie en vrienden zien. Twee weken geleden zijn we zelfs nog naar de dierentuin geweest. Zolang je rekening houdt met alle (voorzorg)maatregelen en de gezondheid van Lieke op dat moment, pakken we de draad zoveel mogelijk op.